Over vijf jaar weten we niet beter

31-01-2016 (21:39) - Column

Laatst heb ik een Google Cardboard virtual-realityviewer gekocht: een fancy woord voor een kartonnen bril waar je een telefoon in plaatst om virtual-realityvideo’s te bekijken. Waarom ik deze heb aangeschaft? Uit nieuwsgierigheid.

Voor mij is de kartonnen ervaring goed genoeg. Ik ben geen gamer en ik hoef geen Oculus Rift van € 699,-. Maar ik vind het wel ontzettend interessant om te ontdekken wat er allemaal mogelijk is met virtual reality. Het geeft een exclusieve ervaring. Alleen voor jou zichtbaar als je de bril op hebt. Geen een andere video-vorm werkt hetzelfde als vr. Het fantastische met vr is dat je de mogelijkheid hebt om naast Paul McCartney op het podium te staan en dat je helemaal om je heen kunt kijken. Of door het altijd zo gesloten Noord-Korea heen lopen in de vorm van een documentaire. Heel anders dan een concert kijken op tv. Daarbij ben je namelijk verplicht te kijken naar het beeld wat de cameraman je geeft. Bij vr bepaal je zelf wat je blikveld is. Dit vind ik echt spectaculair en vernieuwend.

De techniek staat nu nog in de kinderschoenen, maar voor de reclamewereld gaat dit een geheel nieuw medium worden en het toekomstbeeld gaat hierdoor zeker veranderen. Virtual reality komt in het rijtje te staan waar je smartphone of tablet nu ook staan. Waar het zo gemakkelijk is om je smartphone of tablet korte ‘platte’ YouTube video’s bekijken, gaat dit net zo gemakkelijk worden om virtual-realityvideo’s te ervaren.

Stel dat een instantie als KWF Kankerbestrijding geld wil inzamelen voor een bepaald onderzoek. Nu leg je in geschreven tekst uit hoe dit onderzoek in zijn werk gaat en met beeld kan je het verhaal ondersteunen. Met vr kun je veel verder gaan. Je kunt naast de professor staan die jou haarfijn uitlegt hoe zijn onderzoek werkt. Of zelfs nog verder: een reis maken door het lichaam om zelf te zien wat het onderzoek nu precies doet. De ultieme overtuigingstool.

Virtual reality gaat natuurlijk niet het toekomstbeeld van de een op de andere dag veranderen. Eerst moet de vr-bril in ieders huis liggen. Deze gaat pas relevant worden als er genoeg vr-video’s aangeboden gaan worden via reclame of andere toepassingen. Dus merken en instanties moeten er potentie in zien om hun content te verpakken in een vr-video. Dit kost geld natuurlijk, maar ik denk wel dat je achter blijft als je het niet doet.

Het lastige blijft dat het een individueel medium is. Je bent helemaal afgesloten van de omgeving. En dus ook afgesloten van de mensen om je heen. Je gaat dus niet gezellig met z’n tweetjes op de bank 1,5 uur lang een vr-film kijken. Het gaan korte video’s worden en daar zet je maar heel even je bril voor op. Video’s waarin je zelf bepaalt waar de focus ligt, en dus alleen maar kunt beleven via virtual reality. En niet via een ‘platte’ video afgespeeld op je smartphone of tablet. Hier moeten de contentmakers goed op in gaan spelen.

Dat het mediagebruik gaat veranderen door de introductie van de vr? Daar ben ik wel zeker van. Over vijf jaar kunnen we waarschijnlijk niet meer indenken dat we ooit zonder vr hebben geleefd.
 



Tanita van den Elzen
art director bij l’eau – reclamebureau voor gedragsbeïnvloeding