Een betere wereld begint bij ‘sharing’

26-08-2015 (11:14) - Column

Stel je voor: het is 8 uur ’s-avonds, lekker weer en de bel gaat. Je doet de deur open en een volslagen vreemde staat voor je huis.

Hij zegt dat hij Jasper heet en dat hij enkele straten achter de jouwe woont. Nou heeft hij je toevallig een keer met een elektrische heggenschaar je ligusterhaag zien bijwerken en nou vraagt hij zich af of hij die heggenschaar even van je kan lenen. Ik vermoed zo maar dat de kans heel groot is dat je ter plekke een goeie smoes verzint om a: je heggenschaar absoluut niet uit te hoeven lenen en b: zeker niet aan Jasper want die ken je niet.

Of stel je dít voor: het is 8 uur ’s-avonds, lekker weer en je smartphone kondigt een nieuw binnengekomen mailtje aan. Via Peerby, van Jasper, 0.8km van je vandaan, en hij zoekt een elektrische heggenschaar. Of je die hebt? Ja hoor, die heb je en je kunt ‘m wel even missen. Met een paar clicks regel je vervolgens de uitleen.

Als je er even over nadenkt, is het op z’n zachtst gezegd ‘best raar’ dat we (en ik geef maar wat willekeurige voorbeelden) onze spullen zomaar uitlenen aan onbekenden (Peerby), in donkere buitenwijken in uithoeken van de wereld instappen bij wildvreemden (Uber Pop) of ons huis en spullen ter beschikking stellen aan willekeurige toeristen uit een ander land (Airbnb).  

Dat geeft te denken! Alsof, zolang er tussen vraag en aanbod maar een aantrekkelijk vormgegeven stukje code staat, je al je vaak gezonde wantrouwen resoluut terzijde kunt schuiven. Natuurlijk zijn aanbieders te checken via beoordelingen van eerdere gebruikers, maar wie garandeert te allen tijde de echtheid daarvan?

We delen tegenwoordig alles. We leven niet langer in een wereld die economisch gefundeerd is op het schaarste-principe, maar op het principe van overvloed. Overvloed, waardoor we zaken die we op dat moment niet of slechts ten dele gebruiken, delen met anderen. Dat op zich is zowel zinvol als mooi. Zinvol, want wat moet de hele buurt met pakweg 20 elektrische heggenscharen als we er aan maximaal 3 meer dan genoeg hebben? Mooi, omdat we door te delen onze ego’s overboord zetten (geen jaloerse blikken meer als ik soepel die peperdure Wolf heggenschaar hanteer), de buurt elkaar wat beter leert kennen en we ons ingeboren wantrouwen jegens anderen bijna als vanzelf loslaten. Dat laatste grenst weliswaar aan naïviteit, maar als we het echt niet vertrouwen hebben we toch altijd nog ons gezond verstand. Toch?

Ik zeg: ‘sharing’ haalt het beste in ons mensen naar boven. Maakt dat zowel sociale als geografische grenzen een beetje vervagen. Dat is mooi. Dat draagt bij aan een betere wereld.

Een betere wereld, die begint bij ‘sharing’!
 

Olaf Cox
client service director / partner bij l’eau – reclamebureau voor gedragsbeïnvloeding