Waarom politici niet de slimsten zijn
03-09-2012 (00:00) - Gastcolumn
Eeuwen geleden zaten in een dorp enkele ondernemers bijeen. Ze hadden een probleem. Er moest van alles gebeuren: een brug gebouwd, straten geplaveid, de grijsaards verzorgd. Kortom, ze hadden een overheid nodig; politici!
Er waren veel taken waar de mannen van het dorp zelf niet aan toekwamen. Te druk met handel, visserij, jagen, een winkelnering, een ambacht, de wetenschap. Ze hadden mooie plannen, maar wie moest dat organiseren, besturen, toezicht houden? En moesten er geen regels komen, afspraken, wetten?
Het dorp was gelukkig redelijk welvarend. Iedereen zou gewoon een klein deel van elke verdiende duit in een pot doen, dan was er een mooi kapitaal. Bovendien kon er tol worden geheven bij de nieuwe brug, opperde iemand. Ok, maar wat als het geld opraakt? Op is op, zei de timmerman: ‘Nul duiten kun je niet uitgeven’. Simpel. Als de bestuurders die ze zouden aanstellen voorzichtig met de pot om zouden gaan, was er niks aan de hand. Aldus werd besloten. Democratisch. ‘Zo, de overhead hebben we al’, zei de handelaar die wel eens handel had gedreven met Engeland.
‘Maar wie gaat de overheid doen?’, vroeg de visser die de handelaar niet helemaal goed had verstaan. Een paar man, een klein team zou voldoende moeten zijn, besloten de mannen. Maar wie?
De visser keek naar de handelaar, de ambachtsman naar de wetenschapper, de jager naar de timmerman. Geen tijd, te druk, geen zin. Het echte werk kon niet blijven liggen. De mannen keken elkaar weifelend aan en vervolgens naar een paar mannen die een paar meter verder mee stonden te luisteren. Ze hadden niet actief deelgenomen aan het gesprek, ze hingen er een beetje bij. Eigenlijk altijd al. Net niet goed genoeg voor de handel, een ambacht, een winkel, de wetenschap. Goed voor wat hand- en spandiensten, maar nauwelijks van enige waarde voor de economie van het dorp. Niet de slimsten ook, was de algemene opvatting. De mannen keken elkaar aan.
‘Dat moet dan maar,’ zei de handelaar, ‘Laat hen het maar doen. Als het er op aankomt zijn wij toch de baas. Democratie, nietwaar, wij zijn het volk’. Aldus geschiedde.
Aan dit historische voorval moest ik denken toen ik vorige week zondag het premiersdebat zag op RTL. En oh ja, dat dorpje lag in Griekenland. Ik ben vergeten hoe het heette.
Eddie van Groningen
Eddie van Groningen is copywriter. Uitgeverij Haystack heeft zijn nieuwe boek uitgegeven: ‘Komt een manager bij de dokter – Veertig doodleuke businessanekdotes’.
