WhatsAppen met Menno Pot

30-11-2017 (11:53) - Appen met

Onlangs lanceerde Noordhoff Uitgevers bij het KNVB-complex in Zeist een bijzondere editie van de Bosatlas: De Bosatlas van het Nederlandse Voetbal. Sporthistoricus Jurryt van de Vooren bracht het Nederlandse voetballandschap nauwkeurig in kaart. Wellicht op een perfect moment, want het gaat niet goed met het Nederlandse voetbal, zeker niet met de amateurtak. Schrijver, columnist en voetbalkenner Menno Pot was aanwezig bij de presentatie en praat ons bij via de WhatsApp. 

 
WhatsApp-status: Hoiiii…
 
Ha Menno, Jaap hier.
Ahoy!
 
Een Rotterdamse begroeting, dat had ik niet van jou verwacht ;)
Verrek, ja. In dat geval: Ziggo Dome!
 
Dat past beter bij je. Even switchen van muziek naar voetbal?
Laten we dat doen.
 
Fijn, we wilden het even hebben over de grote allesomvattende Bosatlas. Je was behoorlijk positief.
Zeker. Schitterend boek. Ik ben sowieso dol op Bosatlassen (die van Nederland en Amsterdam had ik al), met al die mooie kaartjes en diagrammetjes en tabelletjes, razend interessant of verrukkelijk nutteloos. Maar wat deze Bosatlas van het Nederlandse Voetbal heel goed doet, is een beeld geven van ‘ons’ voetbal en hoe het in z’n volle breedte in elkaar steekt. Het is echt heel erg Nederland. Verrukkelijk.
 
Heel erg Nederland, dus persoonlijker voor de lezer? Er zijn immers meer amateurs dan profs.
Ja, en dat blijkt ook wel. Er is aandacht voor Oranje en Ajax en Feyenoord en PSV (en alle anderen, want alle profclubs hebben een eigen ‘spread’), maar eigenlijk zijn de amateurdingen het leukst. De oudste verenigingen op p. 16, de mooi vormgegeven ‘piramide’ van de competities op p. 25, de kaart waarop je ziet hoe Nederland nog altijd diagonaal in tweeën gesplitst is: zaterdagvoetbal in west en noord, zondagvoetbal in oost en zuid, ruwweg (p. 36). En een kaart op p. 43 waarop je exact kunt zien waar de kunstgrasvelden liggen (foei, Randstad...). En ga zo maar door.
 
Laten we het erop houden dat mensen zelf maar even een kijkje moeten nemen ;)
Dat lijkt me een goed plan. Schitterende fotografie ook, zowel oude als nieuwe, bijvoorbeeld van het enige voetbalveld op het dak van een gebouw. Erg confronterend trouwens: de kaarten en tabellen over commercie en marktwaarde van het NL voetbal. Dat we niet meetellen wisten we al, maar hier zíe je het.
 
Ja dat is iets waar wij in het bijzonder in geïnteresseerd zijn. Het gaat sowieso niet zo goed met het amateurvoetbal toch?
Klopt. Ik kan het zo gauw even niet vinden, maar het aantal amateurclubs is met duizenden afgenomen. De clubs die er nog zijn, zijn wel groter: het aantal spelende KNVB-leden is enorm en daalt de laatste jaren maar lichtjes. Maar fusies zijn wel op grote schaal noodzakelijk geweest.
 
Als ik naar mijn eigen cluppie kijk, dan is het ook een helse klus om genoeg vrijwilligers en sponsoren te vinden.
Ja, dat is vooral in de grote steden een enorm probleem: minder sociale samenhang, grotere tegenstelling tussen culturen en over de hele linie minder mensen die tijd hebben voor (of bereid zijn tot) een serieuze tijdsinvestering voor de voetbalvereniging. Bovendien spelen clubs in de grote steden op erg dure grond (met AFC tussen de kantoortorens aan de Zuidas misschien als extreemste voorbeeld).
 
En wie is er nog zo gek om te investeren in een (kleine) amateurvereniging. Levert dat wel wat op?
Weinig. Het verschil tussen de paar grote profclubs en de rest wordt steeds groter, maar als je deze Bosatlas doorbladert, zie je toch ook wel dat Nederland een heel rijk, bloeiend amateurlandschap heeft hoor. ‘We’ zijn écht een voetballand met een totaal eigen structuur, die toch best gezond en stevig is.
 
Kan dit werk dan ook ingezet worden voor een awarenesscampagne? Een shoutout naar sponsoren en vrijwilligers?
Zeker. Als ik directeur van een bedrijf zou zijn, zou mijn enthousiasme om met een amateurclub in de regio te gaan praten groter worden, en niet kleiner. Dit land heeft zo’n mooi landschap van mooie, oude verenigingen die een enorme lokale sympathie genieten. Voetbalverenigingen zijn oude, traditionele instituties, maar ze weerspiegelen toch ook heel erg het Nederland van nu en bieden uitstekende kansen om ‘de boel bij elkaar te houden’. Die positie lijkt me enorm waardevol in culturele zin en enorm potent in commerciële zin. Er is maar één Nederlandse gemeente zonder voetbalvereniging: Vlieland. Voor bijna álle andere clubs in Nederland geldt dat je het veld van de buurclub ongeveer kunt zien liggen. Waar vind je dat? Echt uniek.
 
Het Allstars-gevoel moet terug! 
Het leeft! (volgens mij). Deze atlas is trouwens ook een mooie toeristische gids. Er staat een kaartje in met voetbalstandbeelden en -monumenten in het hele land.
 
Jij was bij de presentatie he. Wat was je rol daar precies? En merkte je daar ook dat 'het leeft'?
De presentatie was in Zeist, bij de KNVB. Ik deed daar een luchtige presentatie over Nederlandse voetbalmuziek en waarin onze traditie van voetbalmuziek afwijkt van met name de Britse. Ik zoomde als het ware in op een pagina in de atlas, over clubliederen. En of het ‘leefde’? De zaal zat vol, de nieuwe KNVB-baas Eric Gudde kwam kijken en de opperhoofden van de bv’s Eredivisie en Jupiler League waren er ook. Het had wel een zekere allure, ja.
 
En er was voldoende media-aandacht in de dagen erna.
Daar heb ik geen compleet beeld van (drukke tijden; ik produceer vooral veel voor allerlei media dus mijn eigen consumptie lag wat lager), maar ik geloof het direct. Verdient die atlas ook. En vooral de samensteller ervan, Jurryt van de Vooren, verdient dat. Monnikenwerk, waar je als liefhebber echt lekker in kunt verdwalen.
 
Conclusie: we moeten meer aandacht besteden aan alle schoonheden in het Nederlands (amateur)voetbal. En hopelijk is Jurryt van de Vooren in de volgende voetbalbosatlas opgenomen als redder van het Nederlands voetbal. 
Haha. We hoeven niet gered te worden, dus ook niet door Jurryt. Nederland heeft een geweldige voetbal-infrastructuur: traditioneel en modern tegelijk. Ik geloof heilig in het zelfcorrigerend vermogen daarvan. Die zelfcorrectie is vreselijk hard nodig, vooral aan de professionele top, maar voetballand Nederland herrijst wel weer eens, want het voetbal zit diep in onze cultuur en we zijn er heel erg massaal mee begaan. Dat levert weer iets op, zeker weten.
 
Dat geeft de burger moed. Nog een laatste dingetje: je WhatsApp profielfoto met Roelof Luinge deed me afvragen of de scheidsrechter ook aan bod komt in de atlas. Het scheidsrechtersgilde kampt ook met tekorten, niet?
Ze zijn met 31.000 op 1,2 miljoen KNVB-leden... Hoe krap dat is, kan ik niet helemaal duiden, maar ik ken de toestanden bij verenigingen wel (“shit, we hebben weer eens geen scheids!”). Het kan nooit kwaad om ze vriendelijk en met respect te bejegenen, lijkt me, dat zal de aanwas goed doen (Maar nu word ik een ouwe moralist). 
 
Ik denk dat velen je mening delen Menno. Mooie boodschap om mee af te sluiten lijkt me. Mag ik je hartelijk danken voor je tijd en hoopvolle woorden?
Graag gedaan. Geinig, zo’n WhatsApp-interview... Spreek je snel.