WhatsAppen met Tom van Hulsen
28-03-2017 (12:07) - Appen met
In tijden dat het Nederlands voetbal in noodweer verkeert, brengt Tom van Hulsen FC Londen uit, een reisgids door de voetbalhoofdstad van Europa. Een mooie gelegenheid om de neerlandse misère te ontvluchten. Van Hulsen kennen we als VI-redacteur die na een tweejarig hoofdredacteurschap geen prettig einde aan een 23-jarig werkverband beleefde. Inmiddels heeft hij het plezier in het schrijven weer hervonden.
WhatsApp-status: Beschikbaar
Hallo Tom. Jaap hier, van Fonk.
Goedemorgen Jaap.
We treffen elkaar in roerige tijden he? ;)
Geen probleem. Ja, wat Oranje betreft bedoel je. Zeker. Ik ga vanavond maar eens kijken in De Arena.
Dapper, ik hoor van veel mensen dat ze niet meer willen gaan.
Voor journalisten is dat toch anders ;).
Dat kan ik me voorstellen. Richt jij je nu niet vooral op het schrijven van boeken?
Ik heb afgelopen jaar twee boeken geschreven inderdaad, maar daar kun je niet van leven. Dus ik schrijf ook freelance artikelen, geef af en toe lezingen en ik ben sinds kort ook parttime eindredacteur van Trouw. Dus als je nog een klus weet, hou ik me aanbevolen...
Dat is nog aardig wat. Een voetbalcolumn in Fonk zou ik prachtig vinden, maar denk niet dat ik dat erdoor kan drukken ;)
Een goede voetbalcolumn misstaat nergens.
Ligt daar je hart nog steeds? Columns, journalistiek.Ja, en verhalen schrijven. Ik ben nu toevallig bezig met een artikel voor Staantribune. Daar heb je de ruimte, dat is fijn. Maar ik heb ook grotere verhalen geschreven voor o.a. NRC, laatst nog over Arsène Wenger. Daar ligt mijn hart eigenlijk; het vertellen van verhalen, of dat nu is middels een boek, een verhaal in een blad of krant, of via een lezing. En dan is mijn grote passie het Engelse voetbal, waar enorm veel over te vertellen is.
Staantribune past ook wel bij het sentiment dat rond het Engels voetbal heerst.
Ja, ze slagen erin passie uit te stralen. Dat vind ik mooi. Dat probeer ik zelf ook altijd te doen, bij VI overigens ook al.
Ja, daar begon je natuurlijk al je Engelse avonturen op te tekenen. Verdween het plezier in het schrijven van verhalen toen je hoofdredacteur werd? Dat kan haast geen leuke tijd geweest zijn.
Dat is op dat moment een keuze. Ik had er lange tijd naartoe gewerkt en dan wil je die baan zo goed mogelijk invullen. Dus dan kun je geen grote verhalen en columns over Engels voetbal erbij blijven schrijven. Maar door alle strubbelingen intern was dat geen leuke tijd meer nee, terwijl ik er de 21 jaar daarvoor met groot plezier heb gewerkt.
Toch een bittere nasmaak kan ik me voorstellen. Ik meen me ook nog een trap na van Johan Derksen te herinneren.
Ja, maar Johan geeft iedereen een trap na geloof ik. Ik kijk liever terug op de 21 jaar die ik goed met hem heb gewerkt.
Haha, puntje voor jou. Geen wrok dus? En nu weer het plezier gevonden, als ik je woorden goed interpreteer.
Ik kijk inderdaad liever vooruit. En heb plezier in wat ik doe, zeker. Al is het erg lastig om als freelancer te beginnen als je 51 jaar bent. Ik was altijd in loondienst geweest, dus het was een hele nieuwe start. Ik ben trots op de boeken die ik heb geschreven en wat ik nu doe, maar het blijft als freelancer altijd zoeken naar nieuwe opdrachten.
Volgens mij werken ze bij VI nu ook alleen maar met freelancers.
Ik weet niet goed hoe ze nu bij VI werken, maar alleen met freelancers kan ik me niet voorstellen. Het gaat me wel aan het hart dat er veel mensen zijn ontslagen.
Een boek schrijven is wel een andere tak van sport, geeft dat meer voldoening, een tastbaar iets?
Ja, dat is inderdaad iets tastbaars. Vroeger wilde ik altijd een boek schrijven, maar ik dacht eigenlijk dat me dat nooit zou lukken. Nu heb ik er drie af, dat is mooi. Ik heb Het geheim van Ipswich geschreven over mijn twee jeugdhelden Arnold Muhren en Frans Thijssen. Dat is erg goed ontvangen, ook in Engeland - waar het Game Changers heet. In februari is het bij Ipswich Town gepresenteerd en toen werden Arnold en Frans voor de wedstrijd tegen Leeds United geïnterviewd over mijn boek, op het veld. Dat was voor mij kippenvel - als fan van Ipswich Town en als schrijver van dat boek. En nu is pas FC Londen uit.
Ja, je bent 2017 voortvarend gestart wat dat betreft. Je hebt alle plekken die je in FC Londen beschrijft ook zelf bezocht?
Ja, ik vind wel dat als je zo'n boek schrijft, dat je er dan ook moet zijn geweest. Nu was ik natuurlijk wel vaker in Londen geweest, als journalist en als voetbalfan, maar ik ben alle clubs nog een keer langs geweest. Maar behalve alle dertien profclubs en Wembley heb ik ook vier Stadtours gemaakt langs plekken in Londen die op een of andere manier aan voetbal gelinkt kunnen worden. En als ze niet aan voetbal gelinkt konden worden, heb ik wel een manier gevonden om dat toch te doen.
En je had er de tijd voor :p.
Nou, dat viel mee. Ik deed ook nog andere dingen dan alleen dat boek schrijven.
Is het Engelse voetbal niet overgeromantiseerd? Of zijn die nostalgie, geschiedenis en krakkemikkige stadions daadwerkelijk zo indrukwekkend?
Ja, die zijn over het algemeen echt zo indrukwekkend. Ik weet niet of je weleens bij Fulham bent geweest, maar ik vind het geweldig om daar op de tribune te zitten, met die cottage in de hoek van de tribunes, stadion langs de Theems. Het stadion van Charlton Athletic ligt in een kuil, heel bijzonder. Bij Leyton Orient zitten appartementen in de hoeken van de tribunes. Als ik op Wembley ben, voel ik altijd nog wat daar allemaal gebeurd is. Ik heb zelf iets minder met het Emirates Stadium bijvoorbeeld. Dan ben ik liever op de overblijfselen van wat ooit Highbury was. Nee, ik vind het niet overgeromantiseerd, zeker niet als je in de lagere divisies gaat kijken. Niet alles is goed in Engeland, maar ik vind het altijd een belevenis om er te zijn.
Haha, daar ben ik ook bang voor. Als je onze lezers 1 plek wil meegeven waar ze geweest moeten zijn, welke is dat dan?
Dan zeg ik Fulham. Het cottage in het stadion is een replica van een cottage dat stond op de plek waar nu de middenstip van het veld is. In dat cottage hebben Queen Victoria en Florence Nightingale nog geslapen. De rode bakstenen voorzijde van het stadion is prachtig om te zien. Fulham is bovendien de oudste profclub van Londen. Aanrader.
Doet me weer denken aan de enthousiaste verhalen van mijn Engels docent ;)
Kijk eens aan. Moet een goede man geweest zijn ;)
Er is in het boek weinig ruimte voor kanttekeningen die bij het Engels voetbal horen, zoals het hooliganism. Een kleine vermelding die doet denken aan de film Green Street hooligans, maar dat is waarschijnlijk een kant die je liever niet belicht.
In het hoofdstuk over Millwall heb ik het wel degelijk over het hooliganverleden van de club. Maar ik vind inderdaad dat je in de voetbaljournalistiek niet te veel daarover moet schrijven. Ze schoppen rellen om de aandacht te trekken. Dat moeten de autoriteiten zien te voorkomen, uiteraard, maar we moeten ze in ieder geval niet de aandacht geven die ze willen.
En misschien ook niet het leukst om over te lezen als je lekker in de tuin zit.
Dat denk ik ook niet nee.
Mag ik je hartelijk bedanken voor je tijd Tom? Nog een laatste vraag: wie wordt de nieuwe bondscoach?
Graag gedaan. Succes ermee. Tja, als ik dat wist zou ik het op Twitter zetten. En bedankt.
Dank, jij succes met de verkoop!
