Dat hoeft u niet meer te vragen

30-05-2016 (16:14) - Column

Wie auto rijdt, herkent dit vast wel. Bij de kassa van het grote tankstation langs de A-zoveel, na het noemen van uw pompnummer. 'Spaart u Airmiles?' gevolgd door 'Wilt u nog gebruik maken van onze dagaanbieding?' Nee, dat wil ik niet. En als ik het wél zou willen, had ik de dagaanbieding zelf al wel gepakt. Want die staat recht voor m’n neus, doorgaans in een levensgrote mand met een loeigroot aanbiedingsbord erbij. Daar hoef ik niet nog eens op gewezen te worden door de Shell-mevrouw of Esso-meneer achter de kassa. Je moet werkelijk volstrekt stekeblind zijn om die 2-voor-de-prijs-van-1 candybar, kauwgom of energydrink te missen.
 
Ik erger me dan ook steeds opnieuw over die dagaanbiedingsvraag. Maar waarom eigenlijk? Is het omdat ik gewoon brandstof wil afrekenen en geen zin heb in verdere vragen voordat ik mijn pinpas in het apparaat mag stoppen? Is het omdat ik het zo belerend vind? Is het omdat ik me in mijn hoofd haal dat die mevrouw of meneer denkt dat ik die letterlijk ‘in-my-face aanbieding’ over het hoofd zie? 
 
Nou werk ik toevallig bij een reclamebureau voor gedragsbeïnvloeding, dus ik begrijp echt wel waarom het stellen van die vraag een positief effect heeft op het vergroten van de omzet van die dagaanbiedingen. Je wordt namelijk even gedwongen om bewust na te denken over de aanbieding. En vervolgens ‘nee’ zeggen tegen die aardige mevrouw of meneer is lastiger dan ‘ja’ zeggen. En daar zit de bron van mijn ergernis. Want ik ben in die paar seconden even niet geheel in-control over mezelf als die vraag gesteld wordt. En daar houden mensen over het algemeen niet van, dus ook ik niet. Het bang zijn voor verlies van controle over jezelf werpt een belangrijke emotionele barrière op.
 
Zou het anders kunnen? Er moeten toch andere manieren denkbaar zijn om mij met succes te verleiden tot aankoop van de dagaanbieding. Waarbij ik, al was het maar voor mijn gevoel, wél in-control over mezelf blijf. Beste pomphouder, hier zijn er een paar. Laat mij bijvoorbeeld iets proeven van uw dagaanbieding. Vraag mij eenvoudig 'wilt u een stukje chocola?' Dat voelt direct anders. En door dat ene stukje krijg ik misschien wel trek in de hele reep, dus wie weet. Daar hoeft u verder niet voor door te vragen.
 
Of communiceer de dagaanbieding al bij de pomp, als ik toch een paar minuten sta te tanken. En vergeet niet te vermelden dat-ie direct bij de kassa staat. Niet te missen en ik krijg vanzelf trek of dorst. Of niet, maar dat maak ik helemaal zelf uit. 
 
Nog een laatste voorbeeld dan. Uit onderzoek is gebleken dat de meeste mensen een voorkeur hebben voor producten rechts in het schap. Dus plaats dan ook uw dagaanbieding aan de réchterkant in plaats van steeds aan de linkerkant.
 
Nou, genoeg gezeurd over zoiets kleins als de dagaanbieding aan de pomp. Maar persoonlijk hoop ik, en vakmatig denk ik, dat het ook anders kan. 'Wilt u nog gebruik maken van onze dagaanbieding?' Dat hoeft u mij dan niet meer te vragen.


Olaf Cox 
client service director / partner bij l’eau – reclamebureau voor gedragsbeïnvloeding