Een schrale troost

12-04-2016 (10:28) - Column

Wie worden er in de Panama Papers genoemd? Dat is de vraag waarop alle nieuwsmakers momenteel duiken. Politici, staatshoofden, ministers, sport coryfeeën en andere helden... ze staan er allemaal gekleurd op. Ik zie een mega kaskraker voor de bioscopen in het verschiet.  
 
Natuurlijk vragen we ons op de redactie van Fonk ondertussen af welke Nederlanders uit de creatieve, marcom en media-industrie in de fout zijn gegaan. Want die fouterikken zijn er ongetwijfeld. Maar ja, als vakblad krijgen we vooralsnog geen toegang tot de originele bronnen en zelfs de secundaire bronnen uit de dagbladen-hoek willen hun informatie onderling niet delen. Laat staan dat ze dat met ons, armzalig vakblad, delen.
 
De kinne-sinne onder de dagbladen is nog altijd allemachtig groot, ook al praten we 2016.  Zo bleek afgelopen week, toen de Volkskrant achter het net viste, omdat de “redacteur met het juiste netwerk” een jaar verlof heeft (onbetaald weliswaar, maar een jaar is wel héél erg lang in de dagbladwereld). En nu moet de Volkskrant het wat de Panama Papers betreft hebben van de left-overs van de Grote Jongens.
En kruimelen wij er nog veel verder achteraan.
 
In ieder geval houdt het bij mij de illusie in stand dat er in dit vakgebied maar weinig boefjes rondlopen.
Ieder nadeel, heb z’n voordeel, zou Cruijff zeggen. Een schrale troost.

 
Nicolette Hulsebos