Mijn Cannes-ontmaagding
26-06-2016 (20:15) - Column
Nog niet zo lang geleden ben ik begonnen als redacteur bij Fonk. Ik belandde in een voor mij onbekende wereld, die wordt bewoond door mensen waar ik het bestaan nog niet vanaf wist. Nog geen drie maanden later stond ik plotseling in Cannes. Om maar eens met een (veel te) flauwe woordgrap te spreken: Ik werd direct voor de lions gegooid. Als een welpje tussen al die koningen van de jungle. Gelukkig bleek al snel dat ook deze machtige grote leeuwen groepsdieren zijn.
Op het Lions festival word je namelijk omringd door gedreven professionals. Creatieven die trots zijn op hun werk en dat graag delen met anderen. Dus ook met mij. Ik zal direct met de deur in huis vallen, hier zijn enkele clichés die waar blijken te zijn in Cannes:
je kunt je moeilijk voorstellen hoe het is als je er niet bij was,
de dagen vliegen voorbij/voor je het weet is het voorbij,
als je er eenmaal bent geweest, wil je niet meer anders,
het is een unieke ervaring en je komt oren en ogen tekort.
Omdat het allemaal zo snel aan je voorbij gaat, is het moeilijk om regelmatig stil te blijven staan bij al het moois wat je aangeboden wordt in het schitterende Zuid-Frankrijk. Ik sprak er met enthousiaste mensen die dolgraag hun verhaal willen doen, ik zag er prachtig werk en kreeg desgevraagd toelichting bij dit werk, maar bovenal werd ik met open armen ontvangen. Bij seminars, borrels, presentaties en (informele) afspraken. Een wereld die van buitenaf vrij gesloten en onbereikbaar lijkt, is veel toegankelijker dan ik me vooraf had voorgesteld.
Goed, tot zover de cheesy en misselijkmakende vleierij. Ik durf woorden als ‘inspirerend’ en ‘liefdevol’ niet meer te gebruiken, dus ik omschrijf het geheel maar gewoon als mieters, werelds, magnifique, formidable en buitengewoon plezant. Houd de komende dagen onze website in de gaten voor de nodige updates en terugblikken. Ondertussen ga ik me richten op het verwerken van alle indrukken.
Ik hou me vast aan de (ongeschreven) wet: Iedereen herinnert zich zijn eerste keer. Gelukkig maar.
Jaap van de Venis
redacteur fonk
