Misplaatste trots

23-08-2015 (22:52) - Column

Terwijl zich in een trein naar Parijs een –bijna-ramp voltrok en elders in Europa de vluchtelingenstroom steeds dramatischer vormen aannam, scheen in Amsterdam tijdens Sail in alle opzichten de zon.

Trok het evenement in 2010 1,7 miljoen bezoekers, dit jaar eindigde de teller op 2,3 miljoen. Vijf dagen file-varen, file wandelen en file paraderen zonder wat voor noemenswaardige incidenten dan ook! Amsterdam had het de afgelopen week echt. Een vleesgeworden sprookje voor de organisatie, voor het stadsbestuur en voor de marketeers die ook dit jaar weer ruimhartig hun portemonnee hadden getrokken. Ongetwijfeld wordt het vanwege dit megasucces over 5 jaar weer dringen op en rond het Amsterdamse IJ.

Dat ik me verbaasde over de ‘rust’ tijdens dit door miljoenen bezochte evenement, vond ik gisteren na afloop eigenlijk triest. Diverse malen schoot het vorige week door mijn hoofd: er zal toch niet één of andere gek met een pistool gaan lopen zwaaien....

Heimelijk haalde ik gisteren dus opgelucht adem. Tot mijn schaamte bekroop me vervolgens een soort misplaatste trots. Misplaatst, want dat er geen nare dingen zijn gebeurd, heeft vast ook met domweg geluk hebben te maken. Maar geluk dwing je ook af. Dus misplaatst of niet, ik blijf lekker nog even een beetje trots op ‘mijn Amsterdam’.

Nicolette Hulsebos